азі́мыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. азі́мыя
Р. азі́мых
Д. азі́мым
В. азі́мыя
Т. азі́мымі
М. азі́мых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азі́мыя сущ., ед. нет ози́мые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азі́мы, -ая, -ае.

1. Які высяваецца, прарастае і кусціцца восенню, зімуе пад снегам, а потым летам спее.

Азімая пшаніца.

2. у знач. наз. азі́мыя, -ых.

Падкормка азімых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азі́міна ж, азі́мыя мн с.-г. Wíntersaat f -, -en; Wínterkulturen pl, Wíntergetreide n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АЗІ́МЫЯ КУЛЬТУ́РЫ,

аднагадовыя расліны, якім для нармальнага развіцця неабходна працяглае ўздзеянне нізкай тэмпературы на раннім перыядзе росту. Сеюць увосень, ураджай збіраюць у наступным годзе. Маюць перыяды актыўнай вегетацыі: асенні (45—50 сут), у час якога расліны фарміруюць каранёвую сістэму і надземныя вегет. органы, і вяснова-летні (75—100 сут), калі развіваюцца генератыўныя органы. Выспяваюць раней і даюць больш стабільны ўраджай, чым яравыя культуры, лепш паглынаюць веснавую вільгаць з глебы; добрыя папярэднікі для інш. палявых культур. Да азімых культур належаць азімыя жыта, пшаніца, ячмень, рапс, свірэпіца, рыжык, віка. У сусв. земляробстве найб. пашырана азімая пшаніца — гал. збожжавая расліна Еўропы і ЗША. На Беларусі вырошчваюць азімыя жыта, пшаніцу, віку, рапс.

т. 1, с. 165

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

азі́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азі́мы азі́мая азі́мае азі́мыя
Р. азі́мага азі́май
азі́мае		 азі́мага азі́мых
Д. азі́маму азі́май азі́маму азі́мым
В. азі́мы (неадуш.)
азі́мага (адуш.)		 азі́мую азі́мае азі́мыя (неадуш.)
азі́мых (адуш.)
Т. азі́мым азі́май
азі́маю		 азі́мым азі́мымі
М. азі́мым азі́май азі́мым азі́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азі́міна, -ы, ж.

Азімыя пасевы, іх усходы.

Шырокія загоны зялёнай азіміны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ози́мые мн. азі́мыя, -мых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Узыходзячы, зелянець (звычайна пра азімыя пасевы).

Рунее жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азі́мы, ‑ая, ‑ае.

1. Які высяваецца, прарастае і кусціцца восенню, зімуе пад снегам, а потым летам спее. Азімая пшаніца. Азімыя культуры. / у знач. наз. азі́мыя, ‑ых. Падкормка азімых. Араць поле пад азімыя. Азімыя пасеяны ў лепшыя агратэхнічныя тэрміны.

2. Які мае адносіны да культур, што высяваюцца восенню. Азімы палетак. Азімая сяўба.

•••

Азімая соўка гл. соўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)