азёрны гл. возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Азё́рны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Азё́рны
Р. Азё́рнага
Д. Азё́рнаму
В. Азё́рны
Т. Азё́рным
М. Азё́рным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азё́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азё́рны азё́рная азё́рнае азё́рныя
Р. азё́рнага азё́рнай
азё́рнае		 азё́рнага азё́рных
Д. азё́рнаму азё́рнай азё́рнаму азё́рным
В. азё́рны (неадуш.)
азё́рнага (адуш.)		 азё́рную азё́рнае азё́рныя (неадуш.)
азё́рных (адуш.)
Т. азё́рным азё́рнай
азё́рнаю		 азё́рным азё́рнымі
М. азё́рным азё́рнай азё́рным азё́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азёрны озёрный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азёрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да возера. Азёрная затока. Азёрны басейн. Азёрная вада. □ Праз азёрны прасцяг Прывандруюць крылатыя [гусі-лебедзі] Па шляхах, па агнях, Над ляснымі Дрысвятамі. Лужанін. // Які жыве ў возеры. Калі Лемяшэвіч падчапіў першага невялічкага шчупачка, белага, прыгожага, не падобнага да сваіх чорных азёрных братоў, Аляксей бег паглядзець на яго метраў за дзвесце. Шамякін. // Які прызначаны для плавання па возеры. Азёрны флот. Азёрнае судна. Азёрная лайба. // Багаты на азёры. Нарачанскі азёрны край. Браслаўшчына і Полаччына — азёрны куток Беларусі. □ У азёрным краі, дзе багністыя мелі І пясчаныя берагі, жыла сям’я кулікоў. П. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азёрны See(n)-;

азёрны край Séengebiet n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АЗЁРНЫ,

пасёлак у Беларусі, у Юркевіцкім с/с Жыткавіцкага р-на Гомельскай вобл. Цэнтр доследнага рыбгаса «Белае». За 35 км ад Жыткавічаў, 268 км ад Гомеля, 17 км ад раз’езда Дзедаўка. 308 ж., 102 двары (1995). Дом культуры, бібліятэка.

т. 1, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЗЁРНЫ,

пасёлак у Беларусі, у Кліноцкім с/с Чэрвеньскага р-на Мінскай вобл., на р. Волма. Цэнтр рыбгаса «Волма». За 25 км на З ад г. Чэрвень, 50 км ад Мінска і чыг. ст. Мінск. 395 ж., 157 двароў (1995). Базавая школа, Дом культуры, б-ка, камбінат быт. абслугоўвання, аддз. сувязі. Музей польскага кампазітара С.Манюшкі, помнік на месцы б. сядзібы Убель, дзе нарадзіўся кампазітар.

т. 1, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

во́зера, -а, мн. азёры і (з ліч. 2, 3, 4) во́зеры, азёр і -аў, н.

Замкнуты ў берагах вялікі натуральны вадаём.

Лясное в.

|| памянш. азярцо́, -а́, мн. азе́рцы і (з ліч. 2, 3, 4) азярцы́, азе́рцаў, н. і азярко́, -а́, мн. азяркі́, азярко́ў, н.

|| прым. азёрны, -ая, -ае.

Полаччына — а. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́дава-азёрны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гра́дава-азёрны гра́дава-азёрная гра́дава-азёрнае гра́дава-азёрныя
Р. гра́дава-азёрнага гра́дава-азёрнай
гра́дава-азёрнае		 гра́дава-азёрнага гра́дава-азёрных
Д. гра́дава-азёрнаму гра́дава-азёрнай гра́дава-азёрнаму гра́дава-азёрным
В. гра́дава-азёрны (неадуш.)
гра́дава-азёрнага (адуш.)		 гра́дава-азёрную гра́дава-азёрнае гра́дава-азёрныя (неадуш.)
гра́дава-азёрных (адуш.)
Т. гра́дава-азёрным гра́дава-азёрнай
гра́дава-азёрнаю		 гра́дава-азёрным гра́дава-азёрнымі
М. гра́дава-азёрным гра́дава-азёрнай гра́дава-азёрным гра́дава-азёрных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)