назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| азяркі́ | ||
| азярка́ | азярко́ў | |
| азярку́ | азярка́м | |
| азяркі́ | ||
| азярко́м | азярка́мі | |
| азярку́ | азярка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| азяркі́ | ||
| азярка́ | азярко́ў | |
| азярку́ | азярка́м | |
| азяркі́ | ||
| азярко́м | азярка́мі | |
| азярку́ | азярка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тое, што і азярцо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
возера ў Беларусі, у Лепельскім р-не Віцебскай
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
во́зера, -а,
Замкнуты ў берагах вялікі натуральны вадаём.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
озерко́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
озерцо́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міну́цца, ‑нецца;
1. Прайсці; скончыцца.
2. Застацца ззаду; скончыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азярцо́ Невялікае возера (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)