Азо́в г. Азо́ў, род. Азо́ва м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
аз (род. аза́) м.
1. (устарелое название буквы «а») аз;
2. только мн., перен. (первоначальные сведения) азы́;
пача́ць вучо́бу з азо́ў — нача́ть изуче́ние с азо́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аз
1. уст. (название буквы «а») аз, род. аза́ м.;
2. азы́ перен. (первоначальные сведения) азы́, род. азо́ў ед. нет;
◊
начина́ть с азо́в пачына́ць з азо́ў;
не знать ни аза́ не ве́даць ні бэ ні мэ;
от аза́ до и́жицы ад пача́тку да канца́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пача́ць сов.
1. (што) в разн. знач. нача́ть; (приступить к какому-л. делу — ещё) приня́ться (за что); стать; (прения — ещё) откры́ть; (решиться на исполнение чего-л. — ещё) предприня́ть, зате́ять; (разговор — ещё) завести́;
п. пра́цу — нача́ть рабо́ту, приня́ться за рабо́ту;
п. цэ́ліцца — нача́ть (стать) це́литься;
п. выда́нне кні́гі — на́чать (предприня́ть, зате́ять) изда́ние кни́ги;
ён пача́ў старэ́ць — он на́чал старе́ть;
п. но́вую бо́чку пі́ва — нача́ть но́вую бо́чку пи́ва;
2. безл. нача́ть;
пачало́ змярка́цца — на́чало смерка́ться;
◊ п. з азо́ў — нача́ть с азо́в;
п. здалёк (здалёку) — нача́ть издалека́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)