азгле́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
азгле́лы |
азгле́лая |
азгле́лае |
азгле́лыя |
| Р. |
азгле́лага |
азгле́лай
азгле́лае |
азгле́лага |
азгле́лых |
| Д. |
азгле́ламу |
азгле́лай |
азгле́ламу |
азгле́лым |
| В. |
азгле́лы (неадуш.)
азгле́лага (адуш.) |
азгле́лую |
азгле́лае |
азгле́лыя (неадуш.)
азгле́лых (адуш.) |
| Т. |
азгле́лым |
азгле́лай
азгле́лаю |
азгле́лым |
азгле́лымі |
| М. |
азгле́лым |
азгле́лай |
азгле́лым |
азгле́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
азгле́лы обл. озя́бший, продро́гший, закочене́вший
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
азгле́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і асклелы. // перан. Агідны, паскудны. Той век нам спадчыну пакінуў, Азглелы век, струхлелы свет, Мяжой цераз усю краіну Нядоля праарала след. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
niecny
брыдкі, агідны, паскудны, азглелы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)