азвярэ́ць гл. звярэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азвярэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. азвярэ́ю азвярэ́ем
2-я ас. азвярэ́еш азвярэ́еце
3-я ас. азвярэ́е азвярэ́юць
Прошлы час
м. азвярэ́ў азвярэ́лі
ж. азвярэ́ла
н. азвярэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час азвярэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азвярэ́ць сов. озвере́ть, остервене́ть, остервени́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азвярэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Страціць чалавечыя якасці; зрабіцца шалёным, раз’юшаным; набыць звярынае аблічча; звар’яцець. [Паніч:] Ты, мой міленькі, азвярэў і не помніш сам, што кажаш. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азвярэ́ць rásend wérden; zur Bésti¦e wérden; gráusam [brutál] wérden, verróhen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звярэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

Даходзіць да шаленства, станавіцца зверам (у 2 знач.).

З набліжэннем нашых войск акупанты звярэлі.

|| зак. азвярэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; наз. азвярэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

озвере́ть сов. азвярэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остервени́ться азвярэ́ць, раз’ю́шыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остервене́ть сов. азвярэ́ць, раз’ю́шыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozbestwić się

зак. раз’юшыцца, азвярэць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)