азбалі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. азбалі́т
Р. азбалі́ту
Д. азбалі́ту
В. азбалі́т
Т. азбалі́там
М. азбалі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азбалі́т, -ту м., стр. асболи́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азбалі́т

[ад азб(ест) + -літ]

будаўнічы матэрыял з сумесі магнезіяльнага цэменту, апілак і азбеставага валакна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

асболи́т стр. азбалі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)