аза́ртны, -ая, -ае.

Які робіць што-н. з азартам, гарачы; заўзяты; поўны захаплення.

А. чалавек.

Азартная гульня.

|| наз. аза́ртнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аза́ртны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аза́ртны аза́ртная аза́ртнае аза́ртныя
Р. аза́ртнага аза́ртнай
аза́ртнае		 аза́ртнага аза́ртных
Д. аза́ртнаму аза́ртнай аза́ртнаму аза́ртным
В. аза́ртны (неадуш.)
аза́ртнага (адуш.)		 аза́ртную аза́ртнае аза́ртныя (неадуш.)
аза́ртных (адуш.)
Т. аза́ртным аза́ртнай
аза́ртнаю		 аза́ртным аза́ртнымі
М. аза́ртным аза́ртнай аза́ртным аза́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аза́ртны аза́ртный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аза́ртны, ‑ая, ‑ае.

Заўзяты, гарачы, поўны захаплення, палымяны. Азартная гульня. Азартны агеньчык (у вачах). □ З іншых [купэ] даносілася абы-што — то азартныя выкрыкі карцёжнікаў.., то невыразная гамонка, то смяшок, то дзіцячы плач. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аза́ртны léidenschaftlich, hítzig;

аза́ртная гульня́ Glücksspiel n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аза́ртный аза́ртны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hazardowny

азартны; рызыкоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

namiętny

1. страсны, гарачы, моцны;

2. азартны;

gracz namiętny — азартны гулец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запа́льчывы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ўзбуджаецца, запаляецца; гарачы. Запальчывы чалавек. // Азартны, задзірлівы. Запальчывы характар. □ Тады пайшлі з залы і слухачы, выносячы запальчывыя спрэчкі ў цішыню вуліцы. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gambler

[ˈgæmblər]

n.

1) аза́ртны гуле́ц

2) афэры́ст -а m., афэры́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)