ажабра́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ажабра́чу |
ажабра́чым |
| 2-я ас. |
ажабра́чыш |
ажабра́чыце |
| 3-я ас. |
ажабра́чыць |
ажабра́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ажабра́чыў |
ажабра́чылі |
| ж. |
ажабра́чыла |
| н. |
ажабра́чыла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ажабра́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ажабра́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.
Зрабіць жабраком. [Карны атрад] арудаваў шмат дзён і выехаў пасля ўжо таго, калі спустошыў і ажабрачыў людзей. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)