ады́чны гл. ода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ады́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ады́чны ады́чная ады́чнае ады́чныя
Р. ады́чнага ады́чнай
ады́чнае		 ады́чнага ады́чных
Д. ады́чнаму ады́чнай ады́чнаму ады́чным
В. ады́чны (неадуш.)
ады́чнага (адуш.)		 ады́чную ады́чнае ады́чныя (неадуш.)
ады́чных (адуш.)
Т. ады́чным ады́чнай
ады́чнаю		 ады́чным ады́чнымі
М. ады́чным ады́чнай ады́чным ады́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ады́чны лит. оди́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ады́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае дачыненне да оды, уласцівы одзе. Адычны стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́да, -ы, ДМ о́дзе, мн. -ы, од, ж.

Урачысты верш, прысвечаны якой-н. гістарычнай падзеі ці герою.

|| прым. ады́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оди́ческий лит. ады́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)