адыма́ць гл. адняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адыма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адыма́ю адыма́ем
2-я ас. адыма́еш адыма́еце
3-я ас. адыма́е адыма́юць
Прошлы час
м. адыма́ў адыма́лі
ж. адыма́ла
н. адыма́ла
Загадны лад
2-я ас. адыма́й адыма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адыма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адыма́ць несов., см. адніма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыма́ць гл. адняць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -ня́ў, -няла́, -ло́; -німі́; адня́ты; зак.

1. што. Адцзяліць ад чаго-н., адвесці ўбок.

А. драбіны ад сцяны.

2. што. Тое, што і ампутаваць.

А. хвораму нагу.

3. што. Паменшыць лік на некалькі адзінак.

Ад пяці а. два.

4. што. Прымусіць патраціць час, сілы і пад.

Нарада адняла цэлы дзень.

5. безас., што. Паралізаваць, пазбавіць здольнасці гаварыць, хадзіць і пад.

Адняло мову.

Адняло ногі.

|| незак. адніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адніма́нне, -я, н. і адыма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адымаць — адняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыма́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адняцца.

2. Зал. да адымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

subtract [səbˈtrækt] v. math. (from) адніма́ць, адыма́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

subtrahíeren

vt матэм. адніма́ць, адыма́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)