адштапава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адштапу́ю |
адштапу́ем |
| 2-я ас. |
адштапу́еш |
адштапу́еце |
| 3-я ас. |
адштапу́е |
адштапу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адштапава́ў |
адштапава́лі |
| ж. |
адштапава́ла |
| н. |
адштапава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адштапу́й |
адштапу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адштапава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адштапава́ць сов., см. адштабнава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адштапава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што.
Тое, што і адштабнаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адштапава́ць ’пакалаціць, пабіць’ (Шат.). Да штапаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)