адшрубо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адшрубо́ўваю адшрубо́ўваем
2-я ас. адшрубо́ўваеш адшрубо́ўваеце
3-я ас. адшрубо́ўвае адшрубо́ўваюць
Прошлы час
м. адшрубо́ўваў адшрубо́ўвалі
ж. адшрубо́ўвала
н. адшрубо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. адшрубо́ўвай адшрубо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адшрубо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшрубо́ўваць несов. отви́нчивать, отвёртывать; см. адшрубава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адшрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Адкруціць, верцячы па вінтавой нарэзцы (гайку).

|| незак. адшрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отви́нчивать несов. адшрубо́ўваць, адкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшрубо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адшрубавацца.

2. Зал. да адшрубоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábschrauben

vt адшрубо́ўваць, адкру́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адшрубо́ўвацца несов., возвр., страд. отви́нчиваться, отвёртываться; см. адшрубава́цца, адшрубо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odśrubowywać

незак. адкручваць, адшрубоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unscrew

[ʌnˈskru:]

v.t.

1) адшрубо́ўваць, адкру́чваць

2) расшрубо́ўваць, разьбіра́ць на ча́сткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)