адшрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Адкруціць, верцячы па вінтавой нарэзцы (гайку).

|| незак. адшрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшрубава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшрубу́ю адшрубу́ем
2-я ас. адшрубу́еш адшрубу́еце
3-я ас. адшрубу́е адшрубу́юць
Прошлы час
м. адшрубава́ў адшрубава́лі
ж. адшрубава́ла
н. адшрубава́ла
Загадны лад
2-я ас. адшрубу́й адшрубу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адшрубава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшрубава́ць сов. отвинти́ть, отверну́ть;

а. га́йку — отверну́ть га́йку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшрубава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; заг. адшрубуй; зак., што.

Адняць, зняць, верцячы, круцячы па вінтавой нарэзцы; адкруціць. Вадзік адшрубаваў ніпель камеры, і хлопцы па чарзе пачалі дзьмуць. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшрубава́ць тэх. (адкруціць) ábschrauben vt, lósschrauben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паадшрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адшрубаваць адно за другім усё, многае.

П. гайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшрубава́ны отви́нченный, отвёрнутый; см. адшрубава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адшрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшрубава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адшрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшрубо́ўваць несов. отви́нчивать, отвёртывать; см. адшрубава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)