адшкадо́ўваць

‘узнагароджваць каго-небудзь, кампенсаваць што-небудзь, эканоміць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адшкадо́ўваю адшкадо́ўваем
2-я ас. адшкадо́ўваеш адшкадо́ўваеце
3-я ас. адшкадо́ўвае адшкадо́ўваюць
Прошлы час
м. адшкадо́ўваў адшкадо́ўвалі
ж. адшкадо́ўвала
н. адшкадо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. адшкадо́ўвай адшкадо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адшкадо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшкадава́ць, адшкадо́ўваць etw. nwillig (b)gben* [schnken]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erstzen

vt

1) (за)мяня́ць

2) апло́чваць, адшкадо́ўваць (страты)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)