адчыта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Паведаміць аб сваёй рабоце, дзейнасці.

А. перад камісіяй.

|| незак. адчы́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адчыта́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчыта́юся адчыта́емся
2-я ас. адчыта́ешся адчыта́ецеся
3-я ас. адчыта́ецца адчыта́юцца
Прошлы час
м. адчыта́ўся адчыта́ліся
ж. адчыта́лася
н. адчыта́лася
Загадны лад
2-я ас. адчыта́йся адчыта́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адчыта́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчыта́цца сов. (дать отчёт) отчита́ться;

а. пе́рад вы́баршчыкамі — отчита́ться пе́ред избира́телями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчыта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Зрабіць справаздачу аб сваёй рабоце, дзейнасці і пад. Адчытацца перад выбаршчыкамі. Адчытацца за камандзіроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчыта́цца разм. Réchenschaft áblegen; Berícht erstátten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адчы́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адчытацца.

2. Зал. да адчытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчы́твацца несов.

1. (давать отчёт) отчи́тываться; см. адчыта́цца;

2. страд. отчи́тываться; см. адчы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)