адчыне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адчыне́нне адчыне́нні
Р. адчыне́ння адчыне́нняў
Д. адчыне́нню адчыне́нням
В. адчыне́нне адчыне́нні
Т. адчыне́ннем адчыне́ннямі
М. адчыне́нні адчыне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Öffnung

f -, -en

1) адту́ліна, пралом

2) раскрыццё, адчыне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

отку́порка ж. адтыка́нне, -ння ср.; адкарко́ўванне, -ння ср.; адшпунто́ўванне, -ння ср.; адчыне́нне, -ння ср.; неоконч. адчыня́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

auf=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) рух уверх: áuftauchen усплыва́ць

2) адчыненне або раз’яднанне чаго-н.: áufmachen адчыня́ць

3) на нагрувашчванне чаго-н.: áufhäufen нагрува́шчваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

откры́тие

1. (действие) адчыне́нне, -ння ср.; неоконч. адчыня́нне, -ння ср., адкрыва́нне, -ння ср.; пачына́нне, -ння ср., распачына́нне, -ння ср.; адкрыццё, -цця́ ср.; неоконч. адкрыва́нне, -ння ср.; пуск, род. пу́ску м.; неоконч. пуска́нне, -ння ср.; выкрыццё, -цця́ ср.; неоконч. выкрыва́нне, -ння ср., выяўле́нне, -ння ср.; см. открыва́ть;

2. (научное и т. п.) адкрыццё, -цця́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)