адчляні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чле́ніцца; зак.

Аддзяліцца, вылучыцца з цэлага (пра асобныя часткі, члены чаго-н.).

|| незак. адчляня́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адчляні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адчле́ніцца адчле́няцца
Прошлы час
м. адчляні́ўся адчляні́ліся
ж. адчляні́лася
н. адчляні́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час адчляні́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчляні́цца сов. отчлени́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчляні́цца, ‑ніцца; зак.

Аддзяліцца ад чаго‑н., выдзеліцца з цэлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отчлени́ться аддзялі́цца, адчляні́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)