адчляня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адчляня́ецца адчляня́юцца
Прошлы час
м. адчляня́ўся адчляня́ліся
ж. адчляня́лася
н. адчляня́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчляня́цца несов., возвр., страд. отчленя́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчляня́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да адчляняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчляні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чле́ніцца; зак.

Аддзяліцца, вылучыцца з цэлага (пра асобныя часткі, члены чаго-н.).

|| незак. адчляня́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отчленя́ться возвр., страд. аддзяля́цца, адчляня́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)