адчапля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адчапля́ю адчапля́ем
2-я ас. адчапля́еш адчапля́еце
3-я ас. адчапля́е адчапля́юць
Прошлы час
м. адчапля́ў адчапля́лі
ж. адчапля́ла
н. адчапля́ла
Загадны лад
2-я ас. адчапля́й адчапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адчапля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчапля́ць несов., см. адчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак., што.

Расчэпліваючы, аддзяліць.

А. вагон.

|| незак. адчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае і адчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адчэ́пліванне, -я, н., адчапле́нне, -я, н. і адчэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отцепля́ть несов. адчэ́пліваць, адчапля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unhitch

[ʌnˈhɪtʃ]

v.

адвя́зваць, адчапля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábkuppeln

vt тэх. раз’ядно́ўваць, адчапля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odczepiać

незак. адчапляць, адчэпліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unhinge

[ʌnˈhɪndʒ]

v.i.

1) здыма́ць дзьверы з заве́саў

2) адчапля́ць; разлуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

отсоединя́ть несов.

1. (отделять) аддзяля́ць;

2. (отключать) адключа́ць;

3. (отцеплять прицепное орудие) адчапля́ць, адчэ́пліваць; см. отсоедини́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odhaczać

незак.

1. адчапляць;

2. ставіць галачку (птушку); адзначаць (галачкай, птушкай)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)