адчака́ніць гл. чаканіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адчака́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчака́ню адчака́нім
2-я ас. адчака́ніш адчака́ніце
3-я ас. адчака́ніць адчака́няць
Прошлы час
м. адчака́ніў адчака́нілі
ж. адчака́ніла
н. адчака́ніла
Загадны лад
2-я ас. адчака́нь адчака́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчака́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчака́ніць сов., прям., перен. отчека́нить;

а. мане́ту — отчека́нить моне́ту;

а. сло́вы — отчека́нить слова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Вырабіць шляхам чаканні. Адчаканіць медаль. Адчаканіць надпіс.

2. і без дап. Вымавіць раздзельна і выразна. «Я сказаў, што вядзе гэтым разам Ячны. Усё, можаш ісці», — адчаканіў пан Шпэк. Брыль. Скрозь пару.. [Разкюхайлін] уставіў свае круглыя вочы на Стафанковіча і густым басам адчаканіў: — Можа сказаць, жывём і хлеб жуём, мірна дні свае дажываем. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчака́ніць

1. prägen vt; münzen vt (манеты);

2. (выразна вымавіць) déutlich [betónt] (áus)spréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што.

1. Выбіваць на паверхні металічных вырабаў рэльефны адбітак або ўзор.

Ч. манеты.

2. перан. Выразна, рэзка аддзяляць адно ад другога (крокі, словы, гукі і інш.).

Ч. крок.

Ч. словы.

3. Апрацоўваць (краі заклёпачных швоў металічных вырабаў; спец.).

4. Абразаць ці абломваць верхавінкі сцябла або бакавых парасткаў для ўзмацнення плоданашэння і хутчэйшага паспявання; пасынкаваць (спец.).

|| зак. вы́чаканіць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 1 знач.), адчака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 1 і 2 знач.), расчака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 3 знач.) і прачака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 4 знач.).

|| наз. чака́нка, -і, ДМ -нцы, ж. і чака́ненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перачака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Адчаканіць нанава, іначай. Перачаканіць медалі.

2. Адчаканіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отчека́нить сов., прям., перен. адчака́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчака́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адчаканіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчака́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адчаканіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)