адціра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адціра́ю адціра́ем
2-я ас. адціра́еш адціра́еце
3-я ас. адціра́е адціра́юць
Прошлы час
м. адціра́ў адціра́лі
ж. адціра́ла
н. адціра́ла
Загадны лад
2-я ас. адціра́й адціра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адціра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адціра́ць несов., в разн. знач. оттира́ть; см. адце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адце́рці, адатру́, адатрэ́ш, адатрэ́; адатро́м, адатраце́, адатру́ць; адцёр, -це́рла; адатры́; -цёрты; зак.

1. што. Трэннем выдаліць што-н. прысохлае, прыклеенае і пад.

А. бруд з вопраткі.

2. каго-што. Расціраючы, вярнуць адчувальнасць каму-, чаму-н.

А. шчокі з марозу.

А. ногі.

3. каго-што. Адціснуць, адцясніць; выцесніць (разм.).

А. саперніка.

4. што. Пашкодзіць, адцяць, прычыніўшы боль (разм.).

А. пальцы.

|| незак. адціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адціраць — адцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оттира́ть несов.

1. (счищать трением) адціра́ць;

2. (оттеснять) разг. адціска́ць; адпіха́ць;

3. (растирая, возвращать чувствительность) адціра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адціра́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адцерціся.

2. Зал. да адціраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адціра́цца несов., возвр., страд. оттира́ться; см. адце́рціся, адціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)