адцячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́, -цяку́ць; -цёк, -цякла́, -ло́; зак.

Сцячы, выцечы ў іншае месца.

Адцякла вада ў нізіну.

|| незак. адцяка́ць, -а́е.

|| наз. адто́к, -у, м. (спец.).

А. крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адцячы́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адцячэ́ адцяку́ць
Прошлы час
м. адцё́к адцяклі́
ж. адцякла́
н. адцякло́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адцячы́ сов. отте́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцячы́, ‑цячэ, ‑цякуць; пр. адцёк, ‑цякла, ‑цякло; зак.

Сцякаючы, перамясціцца (аб вадкіх і сыпучых целах); адхлынуць. Кроў адцякла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́к гл. адцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адцяка́ць, ‑ае.

Незак. да адцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отте́чь сов. адцячы́; (стечь — ещё) сцячы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)