адця́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адця́ты |
адця́тая |
адця́тае |
адця́тыя |
| Р. |
адця́тага |
адця́тай адця́тае |
адця́тага |
адця́тых |
| Д. |
адця́таму |
адця́тай |
адця́таму |
адця́тым |
| В. |
адця́ты (неадуш.) адця́тага (адуш.) |
адця́тую |
адця́тае |
адця́тыя (неадуш.) адця́тых (адуш.) |
| Т. |
адця́тым |
адця́тай адця́таю |
адця́тым |
адця́тымі |
| М. |
адця́тым |
адця́тай |
адця́тым |
адця́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адця́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адця́ты |
адця́тая |
адця́тае |
адця́тыя |
| Р. |
адця́тага |
адця́тай адця́тае |
адця́тага |
адця́тых |
| Д. |
адця́таму |
адця́тай |
адця́таму |
адця́тым |
| В. |
адця́ты (неадуш.) адця́тага (адуш.) |
адця́тую |
адця́тае |
адця́тыя (неадуш.) адця́тых (адуш.) |
| Т. |
адця́тым |
адця́тай адця́таю |
адця́тым |
адця́тымі |
| М. |
адця́тым |
адця́тай |
адця́тым |
адця́тых |
Кароткая форма: адця́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адця́ты отру́бленный, отсе́ченный; отку́шенный; отре́занный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адця́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адцяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
оття́панный адсе́чаны, адця́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адця́ць, адатну́, адатне́ш, адатне́; адатнём, адатняце́, адатну́ць; адатні́; адця́ты; зак., што.
Адсячы, адрэзаць.
А. палец.
Салдату адцяла (безас.) нагу.
|| незак. адціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отчекры́женный адчыкры́жаны; адхо́плены; адрэ́заны; адця́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обру́бленныйI
1. абсе́чаны, мног. паабсяка́ны, абцярэ́блены, ацярэ́блены, мног. паабцярэ́бліваны;
2. адсе́чаны, мног. паадсяка́ны, адця́ты, уця́ты; см. обруби́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)