адцяка́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адцяка́е адцяка́юць
Прошлы час
м. адцяка́ў адцяка́лі
ж. адцяка́ла
н. адцяка́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адцяка́ць несов. оттека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцяка́ць, ‑ае.

Незак. да адцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́, -цяку́ць; -цёк, -цякла́, -ло́; зак.

Сцячы, выцечы ў іншае месца.

Адцякла вада ў нізіну.

|| незак. адцяка́ць, -а́е.

|| наз. адто́к, -у, м. (спец.).

А. крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оттека́ть несов. адцяка́ць; (стекать — ещё) сцяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)