адцяжны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адцяжны́ адцяжна́я адцяжно́е адцяжны́я
Р. адцяжно́га адцяжно́й
адцяжно́е		 адцяжно́га адцяжны́х
Д. адцяжно́му адцяжно́й адцяжно́му адцяжны́м
В. адцяжны́ (неадуш.)
адцяжно́га (адуш.)		 адцяжну́ю адцяжно́е адцяжны́я (неадуш.)
адцяжны́х (адуш.)
Т. адцяжны́м адцяжно́й
адцяжно́ю		 адцяжны́м адцяжны́мі
М. адцяжны́м адцяжно́й адцяжны́м адцяжны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адцяжны́ мор. оттяжно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны служыць для адцягвання чаго‑н. Адцяжная спружына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты і -ця́гнены; зак.

1. каго-што. Перамясціць, цягнучы; адсунуць.

А. багаж у бок.

2. каго-што. Адвесці, перавесці ў іншае месца.

А. войскі.

3. Пацягнуўшы, напяць; нацягнуць.

А. шнур.

4. што. Падоўжыць каваннем, зрабіць танчэйшым.

А. касу.

5. што. Зрабіць адвіслым.

А. кішэні.

6. перан., што. Адтэрмінаваць (разм.).

А. плацяжы.

7. перан., што. Адхіліць думкі, прымусіць забыцца пра што-н.

А. увагу ад галоўнага пытання.

◊

За вушы не адцягнеш (разм., адабр.) — пра вельмі смачную ежу.

|| незак. адця́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адця́гванне, -я, н. і адця́жка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 3, 4 і 6 знач.).

|| прым. адцяжны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.; спец.) і адця́жачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оттяжно́й мор. адцяжны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)