адхваста́ць, -хвашчу́, -хво́шчаш, -хво́шча; -хвашчы́; -хваста́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Адсцябаць чым-н. гібкім; адлупцаваць.

2. перан. Бязлітасна, рэзка пакрытыкаваць, вылаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адхваста́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адхвашчу́ адхво́шчам
2-я ас. адхво́шчаш адхво́шчаце
3-я ас. адхво́шча адхво́шчуць
Прошлы час
м. адхваста́ў адхваста́лі
ж. адхваста́ла
н. адхваста́ла
Загадны лад
2-я ас. адхвашчы́ адхвашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адхваста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адхваста́ць сов.

1. отхлеста́ть; отстега́ть;

а. пу́гай — отхлеста́ть (отстега́ть) кнуто́м;

2. перен. (раскритиковать) отхлеста́ть;

3. разг. (хлеща, отделить) отби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адхваста́ць, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак., каго-што.

1. Разм. Адсцябаць, адлупцаваць (дубцом, бізуном, пугай і пад.). // перан. Бязлітасна, рэзка пакрытыкаваць, вылаяць.

2. Хвошчучы, адбіць, аддзяліць бруд. Дождж сек са злосцю і ахвотай, здавалася, ён шалеў ад вялікай радасці, што змог нарэшце адхвастаць, абмыць засмужаную пасля бруднага верхаводдзя зямлю. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхваста́ць (адлупцаваць бізуном і г. д.) áuspeitschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Адхва́стаць ’адсцябаць, крэпка ўдарыцца’ (Шат., Юрч. Сін.). Гл. хвастаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адсцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ба́ны і адсцёбаць, -аю, -аеш, -ае; -цёбаны; зак., каго-што.

Набіць, сцябаючы; адлупцаваць, адхвастаць.

А. лазінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адхваста́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адхвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отстега́ть сов. (избить) адсцяба́ць, адхваста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшпа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм. Набіць, адхвастаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)