адутлава́ты, -ая, -ае.

Тое, што і азызлы.

А. твар.

|| наз. адутлава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адутлава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адутлава́ты адутлава́тая адутлава́тае адутлава́тыя
Р. адутлава́тага адутлава́тай
адутлава́тае		 адутлава́тага адутлава́тых
Д. адутлава́таму адутлава́тай адутлава́таму адутлава́тым
В. адутлава́ты (неадуш.)
адутлава́тага (адуш.)		 адутлава́тую адутлава́тае адутлава́тыя (неадуш.)
адутлава́тых (адуш.)
Т. адутлава́тым адутлава́тай
адутлава́таю		 адутлава́тым адутлава́тымі
М. адутлава́тым адутлава́тай адутлава́тым адутлава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адутлава́ты, см. азы́злы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адутлава́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і азызлы (у 1 знач.). Твар у астравіцяніна быў круглы, з адутлаватымі шчокамі. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одутлова́тый адутлава́ты, азы́злы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азызлы, адрузлы, адутлаваты

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)