адужэ́лы, -ая, -ае.

Які стаў дужэйшым; які паправіўся пасля хваробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адужэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адужэ́лы адужэ́лая адужэ́лае адужэ́лыя
Р. адужэ́лага адужэ́лай
адужэ́лае		 адужэ́лага адужэ́лых
Д. адужэ́ламу адужэ́лай адужэ́ламу адужэ́лым
В. адужэ́лы (неадуш.)
адужэ́лага (адуш.)		 адужэ́лую адужэ́лае адужэ́лыя (неадуш.)
адужэ́лых (адуш.)
Т. адужэ́лым адужэ́лай
адужэ́лаю		 адужэ́лым адужэ́лымі
М. адужэ́лым адужэ́лай адужэ́лым адужэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адужэ́лы набра́вшийся сил; окре́пший; поздорове́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адужэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў дужэйшы; які паправіўся пасля хваробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)