адтыка́нне гл. адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адтыка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адтыка́нне
Р. адтыка́ння
Д. адтыка́нню
В. адтыка́нне
Т. адтыка́ннем
М. адтыка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адтыка́нне ср., разг. открыва́ние; отку́порка ж., раску́порка ж., раску́поривание; см. адтыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтыкаць — адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адаткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Адкрыць, выцягнуўшы корак, затычку.

А. бутэльку.

|| незак. адтыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адтыка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раску́поривание

1. адтыка́нне, -ння ср., адкарко́ўванне, -ння ср.;

2. адтыка́нне, -ння ср., адшпунто́ўванне, -ння ср.;

3. раскупо́рванне, -ння ср.; см. раску́поривать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отку́порка ж. адтыка́нне, -ння ср.; адкарко́ўванне, -ння ср.; адшпунто́ўванне, -ння ср.; адчыне́нне, -ння ср.; неоконч. адчыня́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)