адту́ліна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адту́ліна адту́ліны
Р. адту́ліны адту́лін
Д. адту́ліне адту́лінам
В. адту́ліну адту́ліны
Т. адту́лінай
адту́лінаю		 адту́лінамі
М. адту́ліне адту́лінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адту́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Дзірка, шчыліна, праход у чым-н.

А. ў сцяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адту́ліна ж. отве́рстие ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адту́ліна, ‑ы, ж.

Адкрытае пустое месца ў чым‑н. суцэльным; дзірка, шчыліна, праход, пройма. Праз адтуліну ў дзвярах прабіваўся сцюдзёны струмень. Савіцкі. Антось падбег да акна, спіной засланіў разбітую шыбу і азірнуўся, шукаючы вачыма рэч, якая б магла заткнуць адтуліну. Мележ. [Казік] нават чуў, як два разы скрыгануў ключ у адтуліне замка. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адту́ліна ж Öffnung f -, -en; Loch n -(e)s, Löcher; Spalt m -(e)s, -e (шчыліна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Адту́ліна (КТС, БРС), адтуліць ’адкрыць’ — адтуліна ’дзірка’. Гл. туліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ледаскі́д

‘адтуліна ў плаціне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ледаскі́д ледаскі́ды
Р. ледаскі́да ледаскі́даў
Д. ледаскі́ду ледаскі́дам
В. ледаскі́д ледаскі́ды
Т. ледаскі́дам ледаскі́дамі
М. ледаскі́дзе ледаскі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лято́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Адтуліна ў вуллі для вылету пчол.

2. Адтуліна ў доменнай печы, праз якую прапускаецца метал або шлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прато́чына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.

Прамытая вадой адтуліна, праход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зе́ўра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (разм.).

Прорва, адтуліна.

Цёмная з. прадоння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)