адтачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

1. Зрабіць вострым.

А. нож.

2. перан. Удасканаліць майстэрства, зрабіць выразным.

А. пяро крытыка.

|| незак. адто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адтачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адтачу́ адто́чым
2-я ас. адто́чыш адто́чыце
3-я ас. адто́чыць адто́чаць
Прошлы час
м. адтачы́ў адтачы́лі
ж. адтачы́ла
н. адтачы́ла
Загадны лад
2-я ас. адтачы́ адтачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адтачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адтачы́ць сов., прям., перен. отточи́ть;

а. на тачы́ле нож — отточи́ть на точи́ле нож;

а. сваё майстэ́рства — отточи́ть своё мастерство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак.

Зрабіць вострым, натачыць. Адточыць серп Рыгорка для Марылі, З пілы касу наладзіць. А. Александровіч. // перан. Удасканаліць майстэрства, зрабіць выразным (мову, стыль). Можна сказаць, што ў гэтай форме [аглядаў] Багдановіч адтачыў сваё пяро крытыка, тут упершыню бліснуў трапнасцю назіранняў, тонкім пранікненнем у канкрэтныя з’явы літаратурнага працэсу. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтачы́ць

1. schärfen vt, schléifen* vt; ábziehen* vt (брытву); (án)spítzen vt (аловак);

2. перан. (стыль, мову) féilen vi (што-н. an D); gut dúrchformen; den létzten Schliff geben* (што-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адтачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́чаны прям., перен. отто́ченный; см. адтачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адтачыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адточваць — адтачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́чваць несов., прям., перен. отта́чивать; см. адтачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)