адсялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., каго-што.

Аддзяліць, пасяліўшы на іншае месца.

А. сына ў новую хату.

|| незак. адсяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| звар. адсялі́цца, -сялю́ся, -се́лішся, -се́ліцца; незак. адсяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. адсяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсялю́ адсе́лім
2-я ас. адсе́ліш адсе́ліце
3-я ас. адсе́ліць адсе́ляць
Прошлы час
м. адсялі́ў адсялі́лі
ж. адсялі́ла
н. адсялі́ла
Загадны лад
2-я ас. адсялі́ адсялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адсялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсялі́ць сов. отсели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго.

Аддзяліць, пасяліўшы на новае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отсели́ть сов. адсялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да адсяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адсяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)