адсы́лачны гл. адаслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсы́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адсы́лачны адсы́лачная адсы́лачнае адсы́лачныя
Р. адсы́лачнага адсы́лачнай
адсы́лачнае		 адсы́лачнага адсы́лачных
Д. адсы́лачнаму адсы́лачнай адсы́лачнаму адсы́лачным
В. адсы́лачны (неадуш.)
адсы́лачнага (адуш.)		 адсы́лачную адсы́лачнае адсы́лачныя (неадуш.)
адсы́лачных (адуш.)
Т. адсы́лачным адсы́лачнай
адсы́лачнаю		 адсы́лачным адсы́лачнымі
М. адсы́лачным адсы́лачнай адсы́лачным адсы́лачных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адасла́ць, адашлю́, адашле́ш, адашле́; адашлём, адашляце́, адашлю́ць; адашлі́; -сла́ны; зак.

1. што. Паслаць, адправіць што-н. каму-н.

А. грошы сыну.

2. каго. Адправіць, накіраваць каго-н. куды-н. з якой-н. мэтай па якой-н. прычыне.

А. дзяцей у вёску.

3. каго (што). Прапанаваць звярнуцца куды-н., дзе можна знайсці даведку; зрабіць спасылку на каго-, што-н.

А. чытача да першакрыніцы.

4. што. Адправіць назад пасланае, вярнуць.

А. назад бандэроль.

|| незак. адсыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адсыла́нне, -я, н. і адсы́лка, -і,

ДМ -лцы, ж.

|| прым. адсы́лачны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отсы́лочный адсы́лачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)