адсука́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адсука́ецца |
адсука́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
адсука́ўся |
адсука́ліся |
| ж. |
адсука́лася |
| н. |
адсука́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсука́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адсу́чацца |
адсу́чуцца |
| Прошлы час |
| м. |
адсука́ўся |
адсука́ліся |
| ж. |
адсука́лася |
| н. |
адсука́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Адсука́цца ’адкасацца, пазбавіцца’ (Юрч.) да сукаць ’плясці, звязваць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)