адсто́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адсто́йваецца |
адсто́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
адсто́йваўся |
адсто́йваліся |
| ж. |
адсто́йвалася |
| н. |
адсто́йвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсто́йвацца несов. (давать осадок) отста́иваться; см. адсто́яцца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсто́йвацца, ‑аецца.
Незак. да адстаяцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсто́йвацца (пра вадкасць) ábstehen* vi (s); sich ábsetzen, sich klären, sich läutern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адстая́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -то́іцца; зак.
1. Пра вадкасць: пастаяўшы, даць асадак.
2. перан. Канчаткова сфарміравацца (пра думкі, погляды).
Думка адстаялася, усё стала зразумелым.
|| незак. адсто́йвацца, -аецца (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адсто́йванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адстойваць, адстойвацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отста́иватьсяII несов. (к отстоя́ться) адсто́йвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уста́иваться в разн. знач. усто́йвацца; (отстаиваться) адсто́йвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отста́иватьсяI несов., страд. (от отста́ивать) абараня́цца, адсто́йвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
odstawać się
незак.
1. адстойвацца; выстойвацца;
2. застойвацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)