адсечаны - Пошук

адсе́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адсе́чаны	адсе́чаная	адсе́чанае	адсе́чаныя
Р.	адсе́чанага	адсе́чанай адсе́чанае	адсе́чанага	адсе́чаных
Д.	адсе́чанаму	адсе́чанай	адсе́чанаму	адсе́чаным
В.	адсе́чаны (неадуш.) адсе́чанага (адуш.)	адсе́чаную	адсе́чанае	адсе́чаныя (неадуш.) адсе́чаных (адуш.)
Т.	адсе́чаным	адсе́чанай адсе́чанаю	адсе́чаным	адсе́чанымі
М.	адсе́чаным	адсе́чанай	адсе́чаным	адсе́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адсе́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адсе́чаны	адсе́чаная	адсе́чанае	адсе́чаныя
Р.	адсе́чанага	адсе́чанай адсе́чанае	адсе́чанага	адсе́чаных
Д.	адсе́чанаму	адсе́чанай	адсе́чанаму	адсе́чаным
В.	адсе́чаны (неадуш.) адсе́чанага (адуш.)	адсе́чаную	адсе́чанае	адсе́чаныя (неадуш.) адсе́чаных (адуш.)
Т.	адсе́чаным	адсе́чанай адсе́чанаю	адсе́чаным	адсе́чанымі
М.	адсе́чаным	адсе́чанай	адсе́чаным	адсе́чаных

Кароткая форма: адсе́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адсе́чаны

1. отру́бленный; отсечённый;

2. перен. отсечённый;

1, 2 см. адсячы́ ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адсячы (адсекчы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́чаны ábgehauen, ábgehackt, ábgeschlagen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

оття́панный адсе́чаны, адця́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отру́бленный адсе́чаны, мног. паадсяка́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отсечённый адсе́чаны, мног. паадсяка́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абці́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Адсечаны кавалак дрэва, бервяна і пад.

А. ад жардзіны.

2. Тое, ад чаго адсечана якая-н. частка.

Ад жардзіны застаўся адзін а.

|| прым. абці́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ці́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. ціх, ‑ла; незак.

Разм. Сціхаць, змаўкаць. І раптам — клёкат адразу ціхае, нібы адсечаны адным махам. Мележ. І размова не ціхла, Не моўкла, Не гасла. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum