адсартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Сартуючы, адабраць, адцзяліць.

А. насенне.

|| незак. адсарто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсартава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсарту́ю адсарту́ем
2-я ас. адсарту́еш адсарту́еце
3-я ас. адсарту́е адсарту́юць
Прошлы час
м. адсартава́ў адсартава́лі
ж. адсартава́ла
н. адсартава́ла
Загадны лад
2-я ас. адсарту́й адсарту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адсартава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсартава́ць сов. отсортирова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Сартуючы, адабраць. Адсартаваць насенне. Адсартаваць збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсартава́ць (áus)sortíeren vt, áuswählen vt, áuslesen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отсортирова́ть сов. адсартава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсарто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адсартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсартава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адсартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсарто́ўваць гл. адсартаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

odsegregować

незак. адсартаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)