адсартава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адсартава́ны |
адсартава́ная |
адсартава́нае |
адсартава́ныя |
| Р. |
адсартава́нага |
адсартава́най
адсартава́нае |
адсартава́нага |
адсартава́ных |
| Д. |
адсартава́наму |
адсартава́най |
адсартава́наму |
адсартава́ным |
| В. |
адсартава́ны (неадуш.)
адсартава́нага (адуш.) |
адсартава́ную |
адсартава́нае |
адсартава́ныя (неадуш.)
адсартава́ных (адуш.) |
| Т. |
адсартава́ным |
адсартава́най
адсартава́наю |
адсартава́ным |
адсартава́нымі |
| М. |
адсартава́ным |
адсартава́най |
адсартава́ным |
адсартава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсартава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адсартава́ны |
адсартава́ная |
адсартава́нае |
адсартава́ныя |
| Р. |
адсартава́нага |
адсартава́най
адсартава́нае |
адсартава́нага |
адсартава́ных |
| Д. |
адсартава́наму |
адсартава́най |
адсартава́наму |
адсартава́ным |
| В. |
адсартава́ны (неадуш.)
адсартава́нага (адуш.) |
адсартава́ную |
адсартава́нае |
адсартава́ныя (неадуш.)
адсартава́ных (адуш.) |
| Т. |
адсартава́ным |
адсартава́най
адсартава́наю |
адсартава́ным |
адсартава́нымі |
| М. |
адсартава́ным |
адсартава́най |
адсартава́ным |
адсартава́ных |
Кароткая форма: адсартава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсартава́ны, см. адсартава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсартава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адсартаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отсортиро́ванный адсартава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)