адры́вісты, -ая, -ае.

Які гучыць без плаўных пераходаў, рэзкі, з кароткімі паўзамі; перарывісты.

Адрывістыя гукі.

Гаварыць адрывіста (прысл.).

|| наз. адры́вістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адры́вісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адры́вісты адры́вістая адры́вістае адры́вістыя
Р. адры́вістага адры́вістай
адры́вістае		 адры́вістага адры́вістых
Д. адры́вістаму адры́вістай адры́вістаму адры́вістым
В. адры́вісты (неадуш.)
адры́вістага (адуш.)		 адры́вістую адры́вістае адры́вістыя (неадуш.)
адры́вістых (адуш.)
Т. адры́вістым адры́вістай
адры́вістаю		 адры́вістым адры́вістымі
М. адры́вістым адры́вістай адры́вістым адры́вістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адры́вісты отры́вистый; отры́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адры́вісты, ‑ая, ‑ае.

Які раптоўна абрываецца; перарывісты (пра гукі). Зусім недалёчка раздалося некалькі адрывістых стрэлаў. Лынькоў. Брэх вясковых сабак пераклікаўся з глухім адрывістым брэхам нямецкіх аўчарак. Васілевіч. // Пра гаворку, якая перапыняецца частымі паўзамі, складаецца з асобных слоў, кароткіх, рэзкіх выказванняў. Злосна і падоўгу круціць дзяжурны ручку апарата, а пасля гэтак жа злосна і падоўгу крычыць у трубку адрывістыя, неразборлівыя словы. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адры́вісты ábgerissen; abrúpt; ábgehackt;

гаварыць адры́вістымі фра́замі in ábgehackten Sätzen réden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отры́вистый адры́вісты;

отры́вистый го́лос адры́вісты го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отры́вочный адры́вачны, адры́вісты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́крык, -у, мн. -і, -аў, м.

Гучны, адрывісты вокліч, крык.

Знадворку даносіліся выкрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зык, зы́ку, мн. -і, -аў, м.

Рэзкі адрывісты гук, выкрык.

Аднекуль даносіўся трывожны з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пстры́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Адрывісты ўдар пры разгібанні ўказальнага або сярэдняга пальца, сагнутага вялікім пальцам.

Даць пстрычку каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)