адро́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адро́джаны адро́джаная адро́джанае адро́джаныя
Р. адро́джанага адро́джанай
адро́джанае
адро́джанага адро́джаных
Д. адро́джанаму адро́джанай адро́джанаму адро́джаным
В. адро́джаны (неадуш.)
адро́джанага (адуш.)
адро́джаную адро́джанае адро́джаныя (неадуш.)
адро́джаных (адуш.)
Т. адро́джаным адро́джанай
адро́джанаю
адро́джаным адро́джанымі
М. адро́джаным адро́джанай адро́джаным адро́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адро́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адро́джаны адро́джаная адро́джанае адро́джаныя
Р. адро́джанага адро́джанай
адро́джанае
адро́джанага адро́джаных
Д. адро́джанаму адро́джанай адро́джанаму адро́джаным
В. адро́джаны (неадуш.)
адро́джанага (адуш.)
адро́джаную адро́джанае адро́джаныя (неадуш.)
адро́джаных (адуш.)
Т. адро́джаным адро́джанай
адро́джанаю
адро́джаным адро́джанымі
М. адро́джаным адро́джанай адро́джаным адро́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адро́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адро́джаны адро́джаная адро́джанае адро́джаныя
Р. адро́джанага адро́джанай
адро́джанае
адро́джанага адро́джаных
Д. адро́джанаму адро́джанай адро́джанаму адро́джаным
В. адро́джаны (неадуш.)
адро́джанага (адуш.)
адро́джаную адро́джанае адро́джаныя (неадуш.)
адро́джаных (адуш.)
Т. адро́джаным адро́джанай
адро́джанаю
адро́джаным адро́джанымі
М. адро́джаным адро́джанай адро́джаным адро́джаных

Кароткая форма: адро́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адро́джаны

1. возрождённый, восстано́вленный;

2. возрождённый, воскрешённый;

1, 2 см. адрадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адро́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адрадзіць.

2. у знач. прым. Які адрадзіўся, аднавіўся. Адроджаная зямля. Беларускі народ ганарыцца сваімі адроджанымі гарадамі і вёскамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адро́джаны wederbelebt; ernuert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

возрождённый адро́джаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odrodzony

адроджаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

reborn1 [ˌri:ˈbɔ:n] adj. адро́джаны; той хто атрыма́ў но́вае жыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wedergeboren

a адро́джаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)