Verbum

анлайнавы слоўнік

адрачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адрачэ́нне ср., в разн. знач. отрече́ние; (от своих слов, показаний — ещё) отпира́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрачэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адрачыся.

2. Афіцыйны дакумент пра адмаўленне ад сваіх правоў. Падпісаць адрачэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрачэ́нне н. Ábdankung f -, Verzícht m -(e)s (ад прастолу і г. д.); Lóssagung f -; Verléugnung f - (ад рэлігіі і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адрачы́ся, -раку́ся, -рачэ́шся, -рачэ́цца; -рачо́мся, -рачаце́ся, -раку́цца; -ро́кся, -ракла́ся, -ло́ся; -рачы́ся; зак.

1. ад каго-чаго. Адмовіцца ад каго-, чаго-н., здрадзіць каму-, чаму-н.; не прызнаць.

А. ад сваіх дзяцей.

А. ад сваіх слоў.

2. ад чаго. Адмовіцца ад сваіх правоў на што-н. (уст.).

А. ад спадчыны.

|| незак. адрака́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. адрачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отрече́ние адрачэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вераадсту́пніцтва, ‑а, н.

Уст. Адрачэнне ад сваёй веры (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disclaimer [dɪsˈkleɪmə] n. fml адрачэ́нне, ад маўле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

denial [dɪˈnaɪəl] n.

1. адмо́ва, адмаўле́нне

2. абвяржэ́нне

3. адрачэ́нне, вырачэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

retraction [rɪˈtrækʃn] n.

1. fml адрачэ́нне ад сваі́х слоў; адмо́ва ад свайго́ абяца́ння

2. уця́гванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)