адрахле́ць гл. драхлець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрахле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адрахле́ю адрахле́ем
2-я ас. адрахле́еш адрахле́еце
3-я ас. адрахле́е адрахле́юць
Прошлы час
м. адрахле́ў адрахле́лі
ж. адрахле́ла
н. адрахле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адрахле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адрахле́ць сов. одряхле́ть; (о вещах, предметах — ещё) обветша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрахле́ць, ‑лею, ‑лееш, ‑лее; зак.

Стаць драхлым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрахле́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адрахлець. Старэчае адрахленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одряхле́ть сов. адрахле́ць, стаць дра́хлым, стаць ляда́шчым, састарэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обветша́ть сов. састарэ́ць; (одряхлеть) адрахле́ць, стаць ляда́шчым; (истлеть) струхле́ць, спарахне́ць; (прийти в упадок) заняпа́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)