адпі́ска, -і, ДМ адпі́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Фармальны пісьмовы адказ на заяву, просьбу, які не закранае сутнасці справы.

Канцылярская а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпі́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адпі́ска адпі́скі
Р. адпі́скі адпі́сак
Д. адпі́сцы адпі́скам
В. адпі́ску адпі́скі
Т. адпі́скай
адпі́скаю		 адпі́скамі
М. адпі́сцы адпі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпі́ска ж. отпи́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпі́ска, ‑і, ДМ ‑цы; Р мн. ‑сак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпісаць.

2. Пісьмо з якім‑н. паведамленнем, данясеннем, адказам. // Фармальны адказ, які не закранае сутнасці справы. Канцылярская адпіска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпі́ска ж. níchtssagendes Ántwortschreiben; (léerer) Wísch (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отпи́ска адпі́ска, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)