адпіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.

1. Даць пісьмовы адказ на пісьмо, запытанне і пад.

А. пісьмо.

2. (разм.). Перадаць у спадчыну па завяшчанні, апісаць.

А. дом сыну.

|| незак. адпі́сваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпіса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпішу́ адпі́шам
2-я ас. адпі́шаш адпі́шаце
3-я ас. адпі́ша адпі́шуць
Прошлы час
м. адпіса́ў адпіса́лі
ж. адпіса́ла
н. адпіса́ла
Загадны лад
2-я ас. адпішы́ адпішы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпіса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпіса́ць сов.

1. см. апіса́ць 2;

2. отве́тить на письмо́, написа́ть в отве́т, отписа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак.

1. што, каму. Даць пісьмовы адказ на запытанне, пісьмо і інш. — А ты, Павел, адпішы Эльзе, перадай прывітанне ад усіх нас. Чарнышэвіч.

2. што, каму. Разм. Перадаць у спадчыну па завяшчанні, апісаць. [Цар:] — Каторы з вас дастане тую свінку.., таму ўсё царства адпішу! Якімовіч.

3. каго. Уст. Зняўшы з уліку, перавесці, перадаць куды‑н. Адпісаць з часці салдата.

4. Уст. Адабраць па вопісу; канфіскаваць. Адпісаць панскую маёмасць у фонд дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіса́ць

1. ine schrftliche ntwort geben*;

2. юрыд. (перадаць у спадчыну) vermchen vt, verrben vt; уст. (канфіскаваць) konfszeren vt, inziehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпі́саны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Адпісаць усім, многім. Паадпісваць пісьмы ўсім знаёмым.

2. Разм. Адпісаць, перадаць у спадчыну, карыстанне ўсё або частку чаго‑н. Паадпісваць сынам усю маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zurückschreiben

* vi адказа́ць пісьмо́ва, адпіса́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

отписа́ть сов.

1. уст. (описать, завещать) апіса́ць, мног. паапі́сваць;

2. уст. (перевести, передать) пераве́сці; перада́ць;

3. уст., прост. (ответить на письмо) адпіса́ць, мног. паадпі́сваць;

4. разг. (кончить писать) адпіса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)