адпіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпіва́ю адпіва́ем
2-я ас. адпіва́еш адпіва́еце
3-я ас. адпіва́е адпіва́юць
Прошлы час
м. адпіва́ў адпіва́лі
ж. адпіва́ла
н. адпіва́ла
Загадны лад
2-я ас. адпіва́й адпіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпіва́ць несов. отпива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпі́ць, адап’ю́, адап’е́ш, адап’е́; адап’ём, адап’яце́, адап’ю́ць; адпі́ў, -піла́, -ло́; адпі́; адпі́ты; зак.

1. што і чаго. Выпіць крыху, частку чаго-н.

А. квасу.

А. паўшклянкі малака.

2. Скончыць піць (разм.).

|| незак. адпіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпива́ть несов. адпіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адпіцца.

2. Зал. да адпіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odpijać

незак. адпіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прыпіва́ць ’перад тым, як выпіць чарку, жадаць здароўя суседу, які будзе піць наступным’ (астрав., Сл. ПЗБ). Укр. припива́ти ’пры частаванні чаркай крыху адпіваць з яе’, польск. przypijać ’чокацца з кім-небудзь’, чэш. připitek ’тост’. Незак. тр. да прыпі́ць < піць (гл.); магчыма, семантычнае запазычанне з польскай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spijać

незак. співаць; адпіваць;

spijać miód z kwiatów — здымаць вяршкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upijać

upija|ć

незак.

1. адпіваць;

2. kogoспойваць;

~ł dziewczyny winem — ён спойваў дзяўчат віном

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)