адпяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што. (уст.).

Раскрыць, распакаваць.

А. канверт.

|| незак. адпяча́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпяча́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпяча́таю адпяча́таем
2-я ас. адпяча́таеш адпяча́таеце
3-я ас. адпяча́тае адпяча́таюць
Прошлы час
м. адпяча́таў адпяча́талі
ж. адпяча́тала
н. адпяча́тала
Загадны лад
2-я ас. адпяча́тай адпяча́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпяча́таўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпяча́таць сов. распеча́тать; отпеча́тать (конверт)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпяча́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Раскрыць, распакаваць. Адпячатаць канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпяча́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпячатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпяча́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпячатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпяча́таны распеча́танный; отпеча́танный (конверт); см. адпяча́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпеча́тать сов.

1. (напечатать) аддрукава́ць, надрукава́ць, разг. вы́друкаваць;

2. (оставить след) адці́снуць, адбі́ць;

3. (раскрыть, сломав печать) адпяча́таць, распяча́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)