адпя́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпя́ты |
адпя́тая |
адпя́тае |
адпя́тыя |
| Р. |
адпя́тага |
адпя́тай адпя́тае |
адпя́тага |
адпя́тых |
| Д. |
адпя́таму |
адпя́тай |
адпя́таму |
адпя́тым |
| В. |
адпя́ты (неадуш.) адпя́тага (адуш.) |
адпя́тую |
адпя́тае |
адпя́тыя (неадуш.) адпя́тых (адуш.) |
| Т. |
адпя́тым |
адпя́тай адпя́таю |
адпя́тым |
адпя́тымі |
| М. |
адпя́тым |
адпя́тай |
адпя́тым |
адпя́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпя́ты |
адпя́тая |
адпя́тае |
адпя́тыя |
| Р. |
адпя́тага |
адпя́тай адпя́тае |
адпя́тага |
адпя́тых |
| Д. |
адпя́таму |
адпя́тай |
адпя́таму |
адпя́тым |
| В. |
адпя́ты (неадуш.) адпя́тага (адуш.) |
адпя́тую |
адпя́тае |
адпя́тыя (неадуш.) адпя́тых (адуш.) |
| Т. |
адпя́тым |
адпя́тай адпя́таю |
адпя́тым |
адпя́тымі |
| М. |
адпя́тым |
адпя́тай |
адпя́тым |
адпя́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпя́ты
1. отдёрнутый;
2. отпу́щенный, осла́бленный; отвя́занный;
3. отгоро́женный, отделённый;
1-3 см. адпя́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпя́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адпяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпя́ць, адапну́, адапне́ш, адапне́; адапнём, адапняце́, адапну́ць; адпя́ў, -пя́ла; адапні́; адпя́ты; зак., каго-што.
1. Аддзяліць, павесіўшы фіранку, штору і пад.
А. сабе куток у хаце.
2. Адвязаць што-н. падцягнутае.
А. падпругу ў каня.
|| незак. адпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)