адпро́швацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпро́шваюся адпро́шваемся
2-я ас. адпро́шваешся адпро́шваецеся
3-я ас. адпро́шваецца адпро́шваюцца
Прошлы час
м. адпро́шваўся адпро́шваліся
ж. адпро́швалася
н. адпро́швалася
Загадны лад
2-я ас. адпро́швайся адпро́швайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпро́шваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпро́швацца несов. отпра́шиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпро́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да адпрасіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпро́швацца гл. адпрасіцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпрасі́цца, -рашу́ся, -ро́сішся, -ро́сіцца; зак.

Папрасіць дазволу пайсці або паехаць куды-н., не ўдзельнічаць у чым-н.

А. з работы.

Ад смерці не адкупішся і не адпросішся (прыказка).

|| незак. адпро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпра́шиваться несов. адпро́швацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wypraszać się

незак. разм. адпрошвацца;

wypraszać się od zleconego zadania — адпрошвацца ад даручанага задання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адпрасі́цца um (die) Erláubnis bítten*, wéggehen [wégfahren] zu dürfen* (адпрошвацца); die Erláubnis erhálten* wégzugehen [wégzufahren] (атрымаць дазвол);

адпрасі́цца на гадзі́ну éine Stúnde fréinehmen* аддз.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)