адпра́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адпра́ўка
Р. адпра́ўкі
Д. адпра́ўцы
В. адпра́ўку
Т. адпра́ўкай
адпра́ўкаю
М. адпра́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адпра́ўка ж.

1. отпра́вка, отправле́ние ср., отсы́лка;

2. отпра́вка, отправле́ние ср.;

3. отпра́вка, отправле́ние ср.;

4. отсы́лка;

5. отсы́лка;

6. отпра́вка, препровожде́ние ср.;

1-6 см. адпраўля́ць 1-6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпра́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. адпраўляць — адправіць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпра́ўка ж Ábfahrt f -, Ábgang m -(e)s, -gänge; Ábtransport m - (e)s, -e, Beförderung f -, -en (пісьмаў, тавараў і г. д);

рыхтава́ць да адпра́ўкі versándfertig máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак.

1. каго-што. Паслаць, адаслаць, накіраваць.

А. дзяцей у школу.

А. пасылку.

А. студэнтаў на ўборку ўраджаю.

2. Адпусціць, вызваліць ад якіх-н. абавязкаў.

А. па дамах.

А. на пенсію.

3. што. Даць распараджэнне, сігнал на адпраўку, дазволіць адпраўку чаго-н.

А. цягнік.

А. калону машын.

4. Не згадзіцца прыняць.

А. на дапрацоўку.

5. Адслужыць набажэнства.

А. імшу.

|| незак. адпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адпраўле́нне, -я, н. і адпра́ўка, -і, ДМ -ра́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпра́вка адпра́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паэшало́нна, прысл.

Які праводзіцца па эшалонах, эшалонамі. Адпраўка праводзіцца паэшалонна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shipment [ˈʃɪpmənt] n.

1. пагру́зка (тавару на карабель); адпра́ўка (тавараў)

2. груз; па́ртыя тава́раў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gepäckaufgabe

f - адпра́ўка багажу́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

consignment [kənˈsaɪnmənt] n. comm.

1. груз, па́ртыя тава́ру

2. адпра́ўка, пасы́лка гру́заў;

a consignment note тра́нспартная накладна́я

3. кансігна́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)